Laatste week
Blijf op de hoogte en volg Else
15 November 2014 | Cambodja, Khett Siem Reab
Lieve allemaal,
Maandag begint alweer mijn laatste lesgeef-week in Cambodja! Ik heb het nog steeds erg naar mijn zin op school. Inmiddels ken ik alle kinderen in mijn klassen bij naam. Engels spreken met de kinderen blijft moeilijk. Ze vinden het allemaal fantastisch om "Hello teachah!" te roepen als ik ze tegenkom, maar veel verder dan "How are you today?" komen de meesten niet uit zichzelf. Een paar leerlingen kunnen wel meer en doen hun best om even te komen kletsen. In mijn klas zit een jongen, die in 5 minuten af heeft waar de anderen 20 minuten voor nodig hebben. Omdat ik tijdens de engelse lessen de Cambodjaanse leraar vooral ondersteun, heb ik dan tijd om wat extra's te doen met de snellere leerlingen. Toen de jongen met zijn hoofd op zijn armen lag te wachten op de rest, vroeg ik hem of hij school wel leuk vond. Hij zei meteen van wel, en zijn ogen begonnen te stralen. Lastig is dat er in de klassen een groot niveauverschil is. Andere leerlingen in de groep hebben nog erg veel moeite met het lezen van "engelse" letters. Als ik mijn les voorbereid probeer ik dingen te verzinnen die in de basisvorm iedereen kan, maar die uit te bouwen zijn voor de snellere leerlingen.
Ik kan goed samen werken met de Khmer-leraar. Hij is erg aardig en gaat op een leuke manier om met de kinderen. Hij vertelde dat hij zijn manier van lesgeven wil veranderen om het leuker te maken, maar dat hij niet weet wat hij het beste kan doen. Ik weet dat ook niet, maar samen proberen we veel uit om te kijken wat werkt.
Mijn onderwerp deze maand is 'My personal timeline'. Klinkt erg leuk, maar het is een ingewikkeld onderwerp. Veel kinderen weten niet precies hoe oud ze zijn. De meesten weten wel hoeveel jaar ze zijn, maar alle verjaardagen zijn hier op dezelfde dag. Een timeline maken is daarom al lastig. Verder hebben veel kinderen een ingewikkelde familie-situaties. Bij veel kinderen is er geen vader in beeld, of juist meerdere: er is een gezin met 5 kinderen van 5 verschillende vaders. Bij andere gezinnen hebben de vaders een gok- alcohol- of drugsprobleem. Ik durf daarom ook niet echt met de kinderen te beginnen aan een stamboom. We zijn nu aan het oefenen hoe je meer over jezelf kan vertellen. De kinderen beginnen elke dag met 3 vragen aan een klasgenoot om engels te oefenen: What's your favourite colour, sport and day. We hebben nu meer vragen verzonnen, bijvoorbeeld over hun lievelingsdier en eten. Na een paar lessen begonnen een paar kinderen deze zelf te gebruiken. Een jongen vroeg uit zichzelf zelfs aan een klasgenoot: "what's your favourite job?", waarmee hij wilde weten wat de ander wil worden.
In Siem Reap hebben we vorige week het waterfestival gevierd. Dit festival geeft het eind van het regenseizoen aan. De stad stond 2 dagen op z'n kop. Er waren bootraces, muziek en 's avonds was de hele rivier verlicht door drijvende kaarsje. De kaarsjes stonden op bananenbladeren en mensen mochten een wens doen. Ze zeggen dat we grote kans hebben dat de wensen uitkomen: dit was voor het eerst in 4 jaad dat het festival doorging, dus Boeddha zou extra goed luisteren...
Maandag begint alweer mijn laatste lesgeef-week in Cambodja! Ik heb het nog steeds erg naar mijn zin op school. Inmiddels ken ik alle kinderen in mijn klassen bij naam. Engels spreken met de kinderen blijft moeilijk. Ze vinden het allemaal fantastisch om "Hello teachah!" te roepen als ik ze tegenkom, maar veel verder dan "How are you today?" komen de meesten niet uit zichzelf. Een paar leerlingen kunnen wel meer en doen hun best om even te komen kletsen. In mijn klas zit een jongen, die in 5 minuten af heeft waar de anderen 20 minuten voor nodig hebben. Omdat ik tijdens de engelse lessen de Cambodjaanse leraar vooral ondersteun, heb ik dan tijd om wat extra's te doen met de snellere leerlingen. Toen de jongen met zijn hoofd op zijn armen lag te wachten op de rest, vroeg ik hem of hij school wel leuk vond. Hij zei meteen van wel, en zijn ogen begonnen te stralen. Lastig is dat er in de klassen een groot niveauverschil is. Andere leerlingen in de groep hebben nog erg veel moeite met het lezen van "engelse" letters. Als ik mijn les voorbereid probeer ik dingen te verzinnen die in de basisvorm iedereen kan, maar die uit te bouwen zijn voor de snellere leerlingen.
Ik kan goed samen werken met de Khmer-leraar. Hij is erg aardig en gaat op een leuke manier om met de kinderen. Hij vertelde dat hij zijn manier van lesgeven wil veranderen om het leuker te maken, maar dat hij niet weet wat hij het beste kan doen. Ik weet dat ook niet, maar samen proberen we veel uit om te kijken wat werkt.
Mijn onderwerp deze maand is 'My personal timeline'. Klinkt erg leuk, maar het is een ingewikkeld onderwerp. Veel kinderen weten niet precies hoe oud ze zijn. De meesten weten wel hoeveel jaar ze zijn, maar alle verjaardagen zijn hier op dezelfde dag. Een timeline maken is daarom al lastig. Verder hebben veel kinderen een ingewikkelde familie-situaties. Bij veel kinderen is er geen vader in beeld, of juist meerdere: er is een gezin met 5 kinderen van 5 verschillende vaders. Bij andere gezinnen hebben de vaders een gok- alcohol- of drugsprobleem. Ik durf daarom ook niet echt met de kinderen te beginnen aan een stamboom. We zijn nu aan het oefenen hoe je meer over jezelf kan vertellen. De kinderen beginnen elke dag met 3 vragen aan een klasgenoot om engels te oefenen: What's your favourite colour, sport and day. We hebben nu meer vragen verzonnen, bijvoorbeeld over hun lievelingsdier en eten. Na een paar lessen begonnen een paar kinderen deze zelf te gebruiken. Een jongen vroeg uit zichzelf zelfs aan een klasgenoot: "what's your favourite job?", waarmee hij wilde weten wat de ander wil worden.
In Siem Reap hebben we vorige week het waterfestival gevierd. Dit festival geeft het eind van het regenseizoen aan. De stad stond 2 dagen op z'n kop. Er waren bootraces, muziek en 's avonds was de hele rivier verlicht door drijvende kaarsje. De kaarsjes stonden op bananenbladeren en mensen mochten een wens doen. Ze zeggen dat we grote kans hebben dat de wensen uitkomen: dit was voor het eerst in 4 jaad dat het festival doorging, dus Boeddha zou extra goed luisteren...
-
15 November 2014 - 20:46
Lisette:
Ha lieve Else,
Wat gaat de tijd snel, je bent alweer bijna klaar! Klinkt goed wat en ook hoe je doet! Ik vind het ook wel heel erg fijn om je weer te zien over een paar weken!
Sterkte met je verkoudheid, xxx Lili -
16 November 2014 - 12:15
Christel :
Hoi Else,
Ik lees dat je ook interesse ontwikkelt voor onderwijspsychologie/onderwijskunde. Ook een mooi vak :)
Succes met de laatste week en alvast een fijne vakantie gewenst met je ouders. groetjes Christel -
16 November 2014 - 12:15
Christel :
Hoi Else,
Ik lees dat je ook interesse ontwikkelt voor onderwijspsychologie/onderwijskunde. Ook een mooi vak :)
Succes met de laatste week en alvast een fijne vakantie gewenst met je ouders. groetjes Christel -
16 November 2014 - 12:15
Christel :
Hoi Else,
Ik lees dat je ook interesse ontwikkelt voor onderwijspsychologie/onderwijskunde. Ook een mooi vak :)
Succes met de laatste week en alvast een fijne vakantie gewenst met je ouders. groetjes Christel -
16 November 2014 - 13:53
Anton:
Ha Else,
Dank voor je mail.
Wat leuk hoe je je open stelt voor een totaal andere wereld. En war zal het soms lastig zijn. Ik zie je dat mooi doen: gewoon stil naast dat kind gaan zitten en op die manier contact maken.
Ik ben net terug uit Uruguay waar ik op een inter4nationale conferentie heb gewerkt. Het jaargetijde in Nederland is dan in één klap een stuk verder dan toek in wegging: Alle bomen in herfstkleur, voor zover ze hun blad al niet verloren hebben, grauw weer, heel vroeg donker, enzovoorts. Maar ook leer: weer frisse temperatuur.
Geniet nog even van je verblijf daar en maak een mooi tocht.
Liefs, Anton -
16 November 2014 - 19:37
Oma Betty:
Lieve Else
Fijn om weer een "wordt vervolgd" te lezen over je avonturen in Cambodja. Het is tevens de laatste. Het zal je best moeilijk vallen om weg te gaan van de kinderen met wie je zo intensief bezig bent. Over een paar dagen zie je je ouders weer. Ze verheugen zich daarop en zullen ook heel graag zien waar je de afgelopen
maanden mee bezig bent geweest. Wens jullie veel plezier de komende weken. Dikke knuffel en tot ziens !
Oma Betty en Gerhard. -
26 November 2014 - 16:47
Kari :
Hoi Else,
Ik was blij verrast toen ik in mijn mail je reisverslagen vanuit Cambodja ontving. Heel erg leuk om te lezen!
Liefs,
Kari
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
